Gekregen van de vriendin van mijn zoon op 11-06-2016. En geproefd op 30-10-2016. De Hertalse Poorter is een blond biertje dat er wat troebel uitziet. Bij het uitschenken krijg je veel wit schuim met een dik-wollige structuur maar daarna zakt het in elkaar. Het blijft wel sterk aan het glas kleven. Toch tamelijk wat pareling te zien met allemaal fijne belletjes. Hertalse Poorter heeft een fris-citrus fruitig en een zeer licht zurig aroma. Dit komt allemaal weer in de smaak, het zurige komt mischien van de Herentalse streekeigen kruiden (Gagel?). Van die kruiden heeft men er dan toch niet veel gebruikt. Kwa mondgevoel is de Hertalse Poorter toch slechts medium volmondig, niet droog, heeft hij een volmondige textuur en is hij normaal prikkelend. Toch wel een iets of wat harmonieus biertje te noemen. De nasmaak vloeit evenwel niet tot zeer weinig uit en is wat bitterig te noemen. Eigenlijk zit er weinig smaak in dit bier en na een tijdje krijg je een duf aroma (putteke) in het glas. Het zal wel een goede doordrinker zijn. Maar hier moet eigenlijk de volmondigheid wat meer opgevoerd worden en misschien moet men durven om toch wat meer en verschillende kruiden te gebruiken om nog iets meer aan de smaak toe te voegen.
Gekocht op 16-08-2018 bij Dranken Geers in Oostakker. En thuis geproefd op 19-10-2018. Het Stalen Ros is een helder amberkleurig biertje dat bij het uitschenken veel gebroken wit schuim produceert in een romige structuur. Het is normaal wandklevend maar zakt na verloop van tijd in elkaar tot een fijn laagje. Ik heb geen pareling kunnen zien. Maar wel veel grote stukken gist die er lustig in rond zweven. Het aroma van Het Stalen Ros is honing en karamel-zoet, wat gistbitter, fruitig met banaan en een klein hintje van rozijn, licht gebrand- en karamelmoutig en nog een licht kruidige bloemige toets De smaak heeft een zeer licht zurig toetsje en is ook honing- en karamelzoet, gistbitter, wat banaan en licht gebrand moutig met ook nog wat karamelmout en koffiemout. In de mond geeft Het Stalen Ros een medium body en een normale prikkeling, een complex maar toch gebalanceerd biertje. De nasmaak vloeit lang uit met weer het honingzoete, de gistbitterheid die op het eind wat naar het wrange toe gaat, nog wat banaan ,een mouttoets met karamel en koffie en op het eind een zeer licht droogje. Het lichtbittere in het begin gaat op het eind wat naar het wrange toe en verpest het feestje wat.
Gekocht op 8-2-2015 op het 8é bierfestival in Brugge. En daar ook reeds geproefd; het speculooskruid zit lekker in de smaak en de nasmaak is lang bitter, van de appel geen spoor. Volmondig en lekker. Bij het proeven thuis was Hippoliet tripel een amber en helder biertje met niet al te veel pareling. Het weinige schuim is wit en gelijkmatig maar verdwijnt snel, er worden wel nog wat schuimkringetjes gemaakt door de CO-parels. Hippoliet tripel heeft een zoete alcoholische geur, ook honing, dikke stroop (hint naar appel?) en wat botergeur zitten erin. De smaak is licht zoet-bitter met wat kruidige speculoos erbij, de nasmaak is lichtbitter duurt lang en is tamelijk harmonisch. Je krijgt een hoppig-bitter gevoel wat eventjes wrang wordt maar daarna uitvloeit in een harmonische lichte bitterheid. Een volmondig biertje.
aangemaakt: 08/02/2015 23:14 (aangepast op 20/03/2015 11:40)
Zat in de Opwijks-bierfestival box toegekomen op zondag 27-09-2020. Thuis geproefd op 3-01-2020. Hofmann Trip’l wordt gebrouwen door Microbrouwerij Kasuta Craft Brewers gevestigd in het Hof van Linthout in Essene. Waar ze reeds anderhalf jaar bezig zijn met de creatie van eigen bieren. Bart en Frank Peelman experimenteren graag met kruiden en exotische ingrediënten. De naam Kasuta is een oude babylonische benaming voor ‘hop’. HOFMANN TRIP’L is een helder en amberkleurig bier dat bij het uitschenken een normale hoeveelheid wit schuim produceert in een dik-wollige vorm. Het blijft sterk aan de glaswand kleven en je ziet veel fijne CO2 belletjes omhoog parelen. Het schuim blijft goed stabiel en naar het einde toe heb je nog een fijn laagje van ongeveer 5 mm op je bier staan. Er zweven wat gistpartikels rond maar deze maken het bier niet waziger. HET AROMA: Wat honingzoet, veel koriander, curacao en een zeer lichte likeurtoets. DE SMAAK: Karamel-zoet, zoethout, veel koriander, curacao en een lichte likeurtoets. HET MONDGEVOEL: Medium body en een licht romige textuur. Normale koolzuurprikkeling. DE NASMAAK: Vloeit wat uit en is licht bitterig, zoetig met karamel en zoethout, licht droog, weer veel koriander, curacao en een licht likeurtoets. HET TOTAALGEVOEL: Een harmonieus bier. HET VERDICT: Je krijgt hier een serieuze dosis koriander in je glas, dit maakt het bier wat zepig en dat is niet voor iedereen weggelegd, voor mij echter is dat wel leuk, I like it. Er zit ook telkens een leuk zoet likeurtoetsje in zowel het aroma als de smaak en de nasmaak.
Gekregen van de zoon van mijn zus op 29-07-2017. En geproefd op 10-2-2018. Hogewegse Berghop is een blond en wazig biertje dat bij het uitschenken een normale hoeveelheid wit schuim produceert in de vorm van een gelijkmatige laag. Het blijft sterk aan het glas hangen maar er zijn slecht weinig fijne belletjes te zien. Na een tijdje zakt het schuim ineen tot er nog slechts een heel dun gelijkmatig laagje schuim overblijft. Het aroma van Hogewegse Berghop is wat karamel zoet met wat banaan en druif en is ook ietwat moutig. De smaak is hopbitterig en karamel-zoet, je proeft wat banaan en nog wat kruidigheid met bloemen en wat peper. Ook een licht alcoholisch toetsje is erbij. In de mond geeft Hogewegse Berghop bijna een volle body, is hij wat bitterdroog met een romige textuur en medium prikkelend. Alles zit harmonieus in elkaar. De nasmaak is lichtjes plakkerig en vloeit wat uit, is hop-bitterig en wat droog met nog steeds het karamelzoete, de bloemen en de peper en ook het alcoholisch toetsje. Het is geen hoogvlieger maar toch een goede zachte tripel met een licht alcohol toetsje.
Gekocht in de Prik en Tik te Arendonk op 27/03/2015. Hopverdomme geeft bij het uitschenken een oranje kleurig en wazig biertje in je glas. Het geeft ook een normale hoeveelheid gebroken wit schuim, dit vormt een gelijkmatige laag bovenop het bier maar zakt na een tijdje in elkaar. Normaal wandklevend. Je kan ook een normale hoeveelheid belletjes van middelmatige grootte in het glas zien opborrellen. In het aroma merk je het hopbittere, wat perzik en graanmout. De smaak is vooral hopbitter met toch een klein zoetje en de graanmout komt hier sterker door. In de mond is Hopverdomme slechts medium volmondig en bitterdroog, toch volmondig van textuur en de CO2 is niet te opvallend. Hopverdomme geeft toch een ietwat samentrekkend totaalgevoel in de mond. De nasmaak vloeit zeer lang uit is tamelijk bitter en licht droog. Hopverdomme is een tamelijk goed te verteren IPA maar toch wat mainstream, 7 hopsoorten is wat veel denk ik, ze zijn moeilijk te onderscheiden in deze mengeling.